Uczelni, która do dziś stara się kształcić studentów, tak aby byli odważnymi i kreatywnymi twórcami. Tu również rozwijane są specjalności związane z projektowaniem ubiory, tkaniną, designem, grafiką i malarstwem. A czy wiecie gdzie była jej pierwsza siedziba? Na ul. Narutowicza 77, gdzie mieściła się również Szkoła Przemysłu Artystycznego.

A jakie miejsca w Łodzi związane są jeszcze ze Strzemińskim?

 

Zacznijmy od Osiedla im. Montwiłła Mireckiego. Tu malarz wraz z żoną Katarzyną Kobro – wybitną rzeźbiarką i teoretyczką sztuki oraz córka Niką (ur. 1936) mieszkał przy ul. Srebrzyńskiej w latach 1933-39 i 1943-51 . Warto pospacerować po osiedlu, które powstało w latach 1928-31 na zlecenie magistratu. Osiedle, jak na ówczesne standardy było bardzo nowoczesne i świetnie zaprojektowane.
Domy zostały zaprojektowane, tak aby wnętrza były dobrze oświetlone, a przed blokami znajdują się kameralne przestrzenie wspólne, zadbano o funkcjonalność np. mieszkania były wyposażone w wentylowane spiżarnie! Do dziś osiedle zachwyca detalem architektonicznym – rytmem okien i przeszkleń czy układem balkonów, tak charakterystycznych dla architektury mieszkaniowej okresu międzywojennego. Warto pamiętać, że na osiedlu mieszkali jeszcze inni artyści: malarze Karol Hiller i Feliks Paszkowski czy grafik Leszek Rózga.

 

Kolejne ważne miejsce to Muzeum Sztuki, przede wszystkim MS1 przy ul. Więckowskiego 36. Z inicjatywy Władysława Strzemińskiego, Katarzyny Kobro i Henryka Stażewskiego powstała grupa a.r., należeli to niej również poeci – Julian Przyboś i Jan Brzękowski.
Kontakty z europejskimi artystami zaowocowały powstaniem Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej Grupy a.r., która jeszcze przed II wojną światową, w 1931 roku została pokazana publiczności.
W MS1 znajduje się zaprojektowana przez Strzemińskiego Sala Neoplastyczna. Po raz pierwszy zaprezentowaną ją publiczności w 1948 roku – stanowiła aranżację przestrzeni przeznaczonej do eksponowania dział sztuki nowoczesnej z Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej Grupy a.r. Sala została zlikwidowana w 1950 i ponownie odtworzona w 1960 roku.